Shihtzakowe życie

Strona główna » 2024 » Styczeń

Archiwa miesięczne: Styczeń 2024

Oznaki zdrowia u szczenięcia

Oto kilka rzeczy, na które należy zwrócić uwagę przy wyborze szczenięcia z miotu. Jak wyglądają i zachowują się matka i szczenięta? Gdy już znajdziesz się przy szczeniętach, sprawdź, czy mają one:

  • czyste oczy bez zaczerwienienia lub wydzieliny, a także bez łzawych zacieków;
  • czysty nos bez wydzieliny;
  • prawidłowy oddech bez świstów lub kaszlu;
  • czyste uszy bez zaczerwienienia i widocznej woskowiny lub wydzieliny;
  • zdrowo wyglądającą skórę bez strupów lub owrzodzeń
  • błyszczącą i zdrową sierść — powinna być miękka i lśniąca, bez łupieżu i nadmiernego linienia; zwróć uwagę na ewentualne place brakujących włosów, zaczerwienienia, guzy lub owrzodzenia, a także ślady ugryzień pcheł lub kleszczy;
  • przyjemny zapach;
  • mocne łapy bez oznak utykania;
  • żebra, które nie są widoczne, ale są wyczuwalne;
  • czystą i suchą pupę.

Przyjrzyj się także matce — czy wygląda na zdrową i szczęśliwą? Czy ma prawidłową wagę? Czy wchodzi w interakcje ze szczeniętami? Czy wydaje się dobrze czuć w towarzystwie ludzi?

Możesz także ponownie zapytać o niektóre rzeczy, które sprawdziłeś przed wizytą, aby potwierdzić ich poprawność. Obejmuje to: wiek szczeniąt (muszą mieć co najmniej osiem tygodni przed odbiorem), wiek matki i liczbę urodzonych przez nią miotów (powinno być ich optymalnie 3-4 w ciągu jej kariery hodowlanej), informację o tym, co jedzą szczenięta.

Jeśli szczenięta (lub matka) wydają się źle się czuć, nie wahaj się odejść. Jeśli martwisz się o ich dobrostan, możesz zgłosić hodowcę. Więcej informacji na ten temat znajduje się poniżej.

Jak zachowują się matka i szczenięta? Warto przez chwilę obserwować szczenięta i ich matkę, aby zobaczyć, co robią. Nie pozwól sobie na pośpiech. Kwestie do sprawdzenia:

  • Czy matka wydaje się zdrowa i szczęśliwa, czy też powściągliwa i wycofana?
  • Czy szczenięta wydają się aktywne i czujne, czy też przygnębione i apatyczne?
  • Czy szczenięta wchodzą w interakcje między sobą i z matką?
  • Jeśli w pobliżu znajdują się psie zabawki, czy szczenięta się nimi bawią?
  • Czy szczenięta wykazują jakiekolwiek zainteresowanie Tobą, na przykład podchodzą bliżej, by cię powąchać? (Zdrowe szczenięta są aktywne, ciekawe i zainteresowane otaczającym je światem.)

Czy szczenięta są przyzwyczajone do ludzi i środowiska domowego? Jeśli chcesz mieć psa jako towarzysza, ważne jest, aby był on dobrze zsocjalizowany i przyzwyczajony do środowiska domowego. Dzięki temu szczenię będzie miało największe szanse na zadomowienie się u Ciebie i będzie odporne psychicznie w przyszłości.

Wizyta to czas na sprawdzenie, czy szczenięta faktycznie są odchowywane w domu. Jest to ważne, jeśli szukasz psa domowego. Oprócz możliwości zobaczenia, jak szczenięta wchodzą w interakcje z matką, jeśli mają mniej niż osiem tygodni, powinny również z nią mieszkać.

Oto kilka pytań, które możesz zadać:

  • Czy szczenięta są przyzwyczajone do widoku i dźwięku urządzeń gospodarstwa domowego, takich jak odkurzacz, suszarka czy czajnik?
  • Czy szczenięta słyszały odgłosy związane z gośćmi, np. dzwonek do drzwi i rozmowy?
  • Czy szczenięta mają codziennie szansę na pozytywną interakcję z ludźmi?
  • Czy szczenięta czują się komfortowo, gdy ktoś się nimi zajmuje?

W poszukiwaniu idealnego szczenięcia

Oto kilka elementów, na które należy zwrócić uwagę podczas wizyty u hodowcy, gdy szukamy szczenięcia dla siebie. W razie wątpliwości zapytaj hodowcę, które szczenię ma najlepszą osobowość / temperament najlepiej pasujący do Twojego stylu życia.

Przyjrzyj się miejscu, w którym szczenięta spędzają większość czasu. W porządku jest, jeśli bawią się na zewnątrz przez część dnia, ale powinny przebywać domu, aby mogły wchodzić w interakcje z ludźmi i przyzwyczaić się do zwykłych odgłosów domowych. Buduje to solidne podstawy dla pewnego siebie, dobrze zsocjalizowanego szczeniaka. Miejsce odchowywania szczeniąt powinno być czyste, dobrze oświetlone, ze świeżą wodą pitną i ciekawymi zabawkami.

Zapewne kupujesz tylko jedno szczenię, ale postaraj się zobaczyć wszystkie szczenięta z miotu. W wieku 5 tygodni zdrowe szczenięta zaczną bawić się ze sobą i powinny być żywe i energiczne. Nie ma nic złego w tym, że szczenięta śpią podczas wizyty, ale zostań wystarczająco długo, aby zobaczyć, jak się budzą. Gdy już wstaną, nie powinny być ospałe ani osłabione, ponieważ może to być oznaką choroby.

Szczenięta powinny być pewne siebie i chętne donawiązania z Tobą kontaktu. Szczenię, które jest nieśmiałe lub bojaźliwe i trzyma się w kącie, może być chore lub niepewne siebie. Chociaż niektóre introwertyczne szczenięta później wychodzą ze swojej skorupy, wiele z nich tego nie robi. Takie psy zawsze będą lękliwe w dorosłym życiu i nie są dobrym wyborem dla aktywnej rodziny — lub dla osób, które nigdy nie miały psa. Psy te łatwo wystraszyć i będą wymagały szkolenia i socjalizacji, aby mogły wieść szczęśliwe życie. Nie bój się zadawać pytań hodowcy. Jest to naturalna część poszukiwań szczenięcia dla siebie. Wybierz szczeniaka, który jest chętny do interakcji z tobą, ale odrzuć tego, który jest zbyt nieśmiały lub namolny. Te typy temperamentu są wyzwaniem i wymagają dużo treningu. Idealna osobowość szczenięcia shih-tzu znajduje się gdzieś pomiędzy tymi dwiema skrajnościami.

Jeśli podczas wizyty trafisz na karmienie, wszystkie szczenięta powinny być chętne do pochłonięcia swojej porcji pożywienia. Odmowa jedzenia może być oznaką choroby.

Skóra szczenięcia powinna być czysta i lśniąca, bez żadnych owrzodzeń lub nierówności. Szczenięta nie powinny się wygryzać ani drapać się, co może sygnalizować obecność pcheł.

Po 10-12 dniach od urodzenia oczy maluchów powinny być otwarte, czyste i bez zaczerwienienia lub wydzieliny. Szczenięta nie powinny drapać się po oczach, ponieważ może to spowodować infekcję lub sygnalizować podrażnienie.

Wymioty lub kaszel występujące więcej niż jeden raz nie są normalne. Szczenię może być
być chore i powinno jak najszybciej udać się do weterynarza.

Wizyta powinna trwać wystarczająco długo, aby zobaczyć, jak szczenię się wypróżnia. Wszystkie stolce powinny być twarde, a nie wodniste lub krwawe. Są to oznaki choroby lub tego, że szczenię ma robaki.

Szczenięta powinny chodzić lub biegać bez utykania.

Zdrowy szczeniak, który je wystarczająco dużo, nie powinien być chudy. Żebra powinny być lekko wyczuwalne, ale nie widoczne.

Zdrowe szczenię

Aby ocenić stan zdrowia szczeniaka, należy dokładnie przyjrzeć się każdej części jego ciała. Zdrowy szczeniak ma błyszczące, żywe oczy (bez zeza, podrażnień, zmatowień, łzawych zacieków), zdrową sierść, dobry apetyt. Nie powinien mieć biegunek czy wymiotować.

Zwróć uwagę na wyraźny związek między zdrowiem fizycznym i psychicznym. Zdrowy shihtzak, jak w przypadku każdej rasy szczeniąt, będzie wykazywał żywsze, bardziej pozytywne nastawienie niż niezdrowe szczenię. Brzuch szczeniaka nie powinien być nadmiernie wzdęty ani twardy, ponieważ może to być oznaką pasożytów wewnętrznych. Szczenię nie powinno być zaniedbane, brudne, zapchlone, ani nosić śladów wymiocin lub odchodów. Ponadto, jeśli tylko zdołasz zaobserwować, jak się wypróżnia, jego odchody powinny być zwarte, a maluch nie powinien wykazywać żadnych oznak dyskomfortu. Spójrz także w oczy szczeniaka. Powinny być jasne i pełne życia.

Kupując szczeniaka, nabywcy słyszą od hodowców, że te psy są po prostu jak każdy inny — razy 10! Są bardzo inteligentne, wyrachowane, uparte i często mają własne plany. Jeśli potencjalni właściciele nie są skłonni poświęcić im czasu i uwagi, to ta rasa nie jest dla nich. Shihtzaki chcą przebywać z ludźmi bardziej niż inne psy, potrzebują uwagi i konsekwentnego pozytywnego wzmacniania dobrych zachowań.

Po przejściu okresu dojrzewania shih-tzu stanie się jednak najlepszym przyjacielem i towarzyszem, jakiego osoba lub rodzina mogłaby sobie wymarzyć. Prawidłowo wyhodowane i odchowane szczenięta pochodzą od rodziców, którzy zostali wybrani na podstawie ich profilu genetycznego. Ich matki powinny mieć doskonały temperament, chętnie przebywać w towarzystwie ludzi, być zaszczepione, wolne od chorób, a także pasożytów wewnętrznych i zewnętrznych, jak również odpowiednio odżywione.

Podstawowe pytania do hodowcy

Oto kilka pytań, które należy zadać hodowcy — wraz z preferowanymi odpowiedziami.

Pyt. Jak często dostępne są mioty?
Odp. Chcesz usłyszeć „od czasu do czasu” albo „raz lub dwa razy w roku”, a nie na przykład „mam w tej chwili dwa mioty, trzy kolejne w drodze”. Hodowca, który nie ma miotów zbyt często, jest prawdopodobnie bardziej zainteresowany jak najlepszym odchowaniem szczeniąt oraz znalezieniem im odpowiednich domów.

Pyt. Jakie problemy zdrowotne i jakie choroby genetyczne wystąpiły w poprzednich pokoleniach psów z danej linii?
Odp. Strzeż się hodowcy, który mówi „żadnych”. Każda rasa ma problemy zdrowotne. W przypadku shih-tzu niektóre problemy zdrowotne obejmują dysplazję nerek, wypadającą rzepkę, alergie, problemy okulistyczne czy zespolenie wrotno-oboczne.

Pyt. Jakie są wymagania shih-tzu co do żywienia i pielęgnacji? Z jakimi nakładami finansowymi i czasowymi się wiążą? Jakie karmy / kosmetyki / akcesoria hodowca stosuje i poleca?
Odp. Hodowca, który nie ma nic do ukrycia, powinien szczegółowo opowiedzieć o tym, czym karmi szczenięta i co sprawdza się w karmieniu psów dorosłych, jakie poleca gryzaki czy zabawki, jakie kosmetyki i przybory do pielęgnacji stosuje. Jeśli natomiast hodowca zaleca karmienie tanimi marketowymi karmami, wspomina o najtańszych marketowych szamponach itp. – można przyjąć, że nie dba o swoje psy.

Pyt. W jaki sposób hodowca pracuje ze szczeniętami? Jak przebiega u niego w hodowli ich socjalizacja?
Odp. Rzetelny hodowca zapewne opowie, jak przyzwyczajał szczenięta do pielęgnacji, jak przebiegało zapoznanie z nauką chodzenia na smyczy czy utrzymania czystości, jak wyglądają relacje w miocie czy relacje szczeniąt z innymi psami w danej hodowli, jakie inne metody socjalizacji wprowadził, jak zapoznawał psiaki z nowymi ludźmi czy sytuacjami. Pseudohodowca będzie zaskoczony takim pytaniem i zapewne nie znajdzie na nie satysfakcjonującej odpowiedzi.

Pyt. Dlaczego hodowca zdecydował się na konkretne skojarzenie? Czy powtórzyłby je? Jakich zalet spodziewa się u szczeniąt, a jakie wady chciał przez dane krycie wyeliminować?
Odp. Rzetelny hodowca powinien być w stanie powiedzieć, jaki cel przyświecał danemu skojarzeniu, które konkretne cechy eksterieru i temperamentu chciał dzięki niemu osiągnąć lub zniwelować. Obserwując szczenięta, będzie nawet w stanie wskazać ich szczególne cechy czy zachowania odziedziczone po poprzednich pokoleniach (o, ten jest gadułą po tacie, a ta szykuje się do snu jak jej babcia). Pseudohodowca również w tym przypadku nie będzie miał zbyt wiele do powiedzenia, bo główną motywacją w tym przypadku były szybki zarobek — i łatwo dostępny reproduktor, często wątpliwej jakości.

Test temperamentu

Szczenięta mają rozmaite temperamenty, które będą pasować do różnych opiekunów. Jeśli szukasz psa, którego łatwo wyszkolić — i który będzie dobrym towarzyszem dla Twojej rodziny, wybierz takiego o umiarkowanym temperamencie.

Testy temperamentu pomogą w określeniu usposobienia potencjalnego szczeniaka. Najlepiej przeprowadzać je, gdy szczenię ma około 7 tygodni.

Krok 1. Aby przetestować interakcję społeczną szczeniaka Shih Tzu z ludźmi i jego pewność siebie lub nieśmiałość w podchodzeniu do nich, zachęć go do siebie, klękając i delikatnie klaszcząc w dłonie lub stukając palcami w podłoże. Szczeniak o dobrym temperamencie chętnie, bez większego zawahania się, podejdzie do Ciebie z uniesionym w górę ogonem.

Krok 2. Aby sprawdzić chęć szczenięcia do podążania za Tobą, odejdź od niego, gdy Cię obserwuje. Szczeniak powinien chętnie podążać za tobą z podniesionym ogonem.

Krok 3. Aby sprawdzić, jak szczenię radzi sobie z pozbawieniem go swobody ruchu, uklęknij i delikatnie przełóż je na plecy. Lekko, ale stanowczo, przytrzymaj go w tej pozycji jedną ręką przez 30 sekund. Szczeniak powinien uspokoić się po początkowej szarpaninie i utrzymywać kontakt wzrokowy.

Krok 4. Aby ocenić poziom dominacji społecznej szczeniaka, wstań, a następnie kucnij obok szczeniaka i pogłaszcz go od głowy do ogona. Szczenię o średnim temperamencie, ani zbyt dominujące, ani zbyt uległe, powinno przytulić się do Ciebie i polizać twarz lub radośnie wiercić się i lizać ręce.

Jak ocenić szczenię?

Niezależnie od tego, czy masz do czynienia z hodowcą, który chce wybrać dla Ciebie szczenię, czy też pozwala Ci podjąć decyzję, weź pod uwagę pewne elementy podczas oceny szczeniaka.

  1. Powinien być przyjazny i towarzyski, a nie płochliwy.
  2. Dobrze, jeśli jest nastawiony na kontakt z człowiekiem i podatny na korekty.
  3. Nie powinien nadmiernie podgryzać.
  4. Szczeniak powinien chętnie za Tobą podążać, chętnie wtulać się w Twoje kolana i bez problemu przewracać się na plecy.

Ważny jest odpowiedni temperament. Szczenię o zdecydowanym usposobieniu wymaga doświadczonego właściciela, który będzie stanowczy podczas szkolenia. Szczeniak, który jest trochę nieśmiały, wymaga intensywnej socjalizacji, aby zbudować jego pewność siebie. Za zgodą hodowcy można samodzielnie ocenić temperament szczenięcia, spędzając trochę czasu na ich obserwacji.

Jeśli możesz odwiedzić szczenięta i obserwować je najpierw razem z innymi szczeniętami z miotu, a następnie zobaczyć, jak wchodzą ze sobą w interakcje. Być może będziesz w stanie określić, które z nich są tyranami, a które są bardziej uległe. Ogólnie rzecz biorąc, szukaj szczeniaka, który jest bardziej zainteresowany Tobą niż swoimi pobratymcami. Następnie, przenieś każde szczenię osobno w nowe miejsce, z dala od reszty miotu. Połóż szczenię na ziemi, odejdź i zobacz, jak zareaguje z dala od rodzeństwa. Na początku szczenię może się bać, ale stopniowo powinno dojść do siebie i zacząć badać nowe otoczenie.

A może adopcja?

Wraz z rosnącą popularnością shih-tzu, a niestety również coraz częstszym rozmnażaniem przedstawicieli tej rasy i piesków w jej typie, schroniska i fundacje w całym kraju są pełne słodkich, kochających psiaków, od najmniejszych szczeniąt po psy w podeszłym wieku. Często są to szczenięta z pseudohodowli, które, gdyby nie doszło do interwencji i ich odebrania, ktoś prędzej czy później z takiego miejsca by kupił.

Aby znaleźć wymarzonego shihtzaka, warto udać się do lokalnego schroniska dla zwierząt, poszperać po grupach facebookowych, czy też stronach fundacji i domów tymczasowych. A może znajdziesz swojego idealnego psa czekającego w ramionach opiekuna zastępczego? Może rzetelny hodowca chce oddać do adopcji psa kończącego karierę hodowlaną? Wystarczy odrobina wysiłku, cierpliwości i chęci znalezienia odpowiedniego psa dla rodziny.

Zalety bycia opiekunem shihtzaka to: towarzystwo, bezwarunkowa miłość, prawdziwa lojalność i wywoływanie uśmiechu swoimi wyczynami, by wymienić tylko kilka z nich. Dlaczego więc wybrać opcję adopcji? Ponieważ dosłownie uratujesz życie! Opiekunowie adoptowanych psów zarzekają się, że są one bardziej wdzięczne i kochające niż jakikolwiek pies, którego mieli wcześniej. To prawie tak, jakby wiedziały, jaki straszny los je wcześniej spotkał, i są ci bardzo wdzięczne. Shih-tzu, znane z bardzo łagodnych osobowości, wydają się w pełni uosabiać tę mentalność. Kolejna zaleta: niemal wszystkie adoptowane psy są przebadane i w pełni zweryfikowane pod względem zdrowotnym, ze szczepieniami i wdrożonym (jeśli jest taka potrzeba) leczeniem, zazwyczaj są już wysterylizowane lub wykastrowane. Niektóre mają nawet udokumentowane pochodzenie i zachipowane. Szczenięta są zawsze bardzo poszukiwane, więc jeśli otworzysz się na dorosłe psy, będziesz mieć większe szanse na szybką adopcję. Ponadto dorosłe psy często potrafią zachować czystość w domu, znają podstawy posłuszeństwa, są spokojniejsze i nie dokonują szczenięcych zniszczeń, nie trzeba ich wyprowadzać na spacer w środku nocy.