Zapoznanie shih-tzu z koncepcją zachowania czystości w domu będzie sporym wyzwaniem nawet dla najmądrzejszego i najbardziej cierpliwego opiekuna. Zapewne łatwiej będzie nauczyć malucha korzystania z gazety lub podkładu niż wychodzenia na zewnątrz, zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym. Czekanie nie leży w naturze shihtzaka. Może zapomnieć o dotychczasowym szkoleniu, jeśli na przykład nie zareagujesz na sygnał, że potrzebuje wyjść na dwór (nie wszystkie shih będą szczekać czy piszczeć, niektóre cicho staną przy drzwiach w nadziei, że to zauważysz), skarcisz go czy nakrzyczysz na niego za załatwienie potrzeb w niewłaściwym miejscu. Te psiaki są wrażliwe na ostre reakcje ze strony opiekunów. Przyłapany „na gorącym uczynku” i ukarany shihtzak będzie próbował następnym razem uniknąć Twojego gniewu, wypróżniając się pod Twoją nieobecność, najlepiej w zacisznym miejscu, a nawet zjadając „dowody przestępstwa”.
Jeśli Twój psiak nadal ma obfitą szczenięcą szatę lub jeśli jego sierść jest przycięta, z zachowaniem pełnego włosa na łapkach, nauczenie takiego malucha zachowania czystości może być jeszcze większym wyzwaniem. Pamiętaj, że są to małe psy. Mają krótkie łapy i tułów osadzony nisko przy ziemi, co sprawia, że bardzo trudno jest zobaczyć, kiedy próbują kucnąć lub podnieść łapę. Możesz popełnić wiele błędów na drodze do sukcesu w szkoleniu, ale Twoja cierpliwość w końcu się opłaci.
Planuj z wyprzedzeniem, aby poświęcić na trening czystości odpowiednią ilość czasu. Bądź przy shihtzaku, gdy będzie załatwiać swoje potrzeby; pochwały i smakołyki szybko pokażą mu, czego oczekujesz — i gdzie są wyznaczone na toaletę miejsca. Przy odrobinie cierpliwości Twoja wizja zachowującego czystość w domu pupila szybko się ziści. Możliwe jest również wyszkolenie małego psa, takiego jak shih-tzu, do korzystania z kuwety lub podkładów w sytuacjach awaryjnych.
Praktyczne sposoby na nauczenie shih-tzu zachowania czystości
Poświęć czas wolny od pracy na szkolenie szczeniaka. Od wychowania w domu po socjalizację, szczenięta wymagają dużo czasu na szkolenie. Weź jak najwięcej wolnego od pracy, gdy przywieziesz szczeniaka do domu (co najmniej 1-2 tyg.). Jeśli nie możesz wziąć wolnego, poproś krewnego, przyjaciela lub sąsiada o nadzór nad psem. Możesz także zatrudnić opiekunkę do psa lub wyprowadzacza. Pamiętaj, że młode szczenięta mają małe pęcherze i nie rozwinęły jeszcze w pełni mięśni, które kontrolują moment oddania moczu i kału. Aby zapobiec wypadkom, najlepiej wyprowadzać szczeniaka lub umieszczać go na podkładzie co 1-2 godziny.
Wprowadź klatkę kennelową, gdy tylko przywieziesz szczenię do domu. Zamknięte przestrzenie są dla nich komfortowe. Będzie mało prawdopodobne, że Twój shihtzak załatwi swoje potrzeby w klatce, ale staraj się wprowadzać ją stopniowo i nie zostawiać. Aby określić rozmiar klatki, należy zmierzyć psa od nosa do ogona dla pomiaru długości i szerokości oraz od podłogi do czubka głowy dla pomiaru wysokości. Dodaj od 4 do 6 cali (od 10 do 15 cm), aby uzyskać wymiary klatki. Umieść w klatce zabawki i przedmioty, które pachną Tobą, aby twój pies rozwijał z nią pozytywne skojarzenia. Unikaj używania klatki jako kary. Powinna ona być źródłem bezpieczeństwa i komfortu, a nie środkiem karania Twojego psa.
Podawaj posiłki o tych samych porach każdego dnia. Trzymanie się regularnych pór posiłków pomoże Ci przyuczyć szczeniaka do regularnych pór wypróżniania się i uniknąć wypadków w miarę jego dojrzewania. Młodsze szczenięta potrzebują 3-4 małych posiłków dziennie, aby kontrolować poziom cukru we krwi. Odradza się karmienie po godzinie 17:00, ponieważ może to wymusić konieczność wypróżnienia się późno w nocy lub nad ranem.
Umieszczaj szczenię na podkładzie lub wyprowadzaj je piętnaście minut po każdej aktywności. Szczenięta muszą często korzystać z toalety, co dotyczy zwłaszcza mniejszych ras. Przestrzegaj zasady piętnastu minut podczas planowania czasu wyprowadzania szczenięcia. Zabieraj go na matę lub na dwór po każdym posiłku, zabawie lub przebudzeniu z drzemki.
Wyprowadzaj szczenię również na noc. Aby uniknąć wypadków, należy wyprowadzać szczeniaka co najmniej raz lub dwa razy w nocy. Ustaw budzik, wstań z łóżka i zabierz szczeniaka do miejsca przeznaczonego na toaletę. Staraj się unikać zabawy lub ekscytowania pupila nocnymi wycieczkami. Zrób to rzeczowo i spokojnie, aby szczeniak nie myślał, że to czas zabawy.
Wybierz stałe miejsce na toaletę. Psy instynktownie lubią konsekwentnie oznaczać jedno miejsce. Wyznacz jeden obszar do korzystania z toalety, gdy rozpoczynasz szkolenie, aby szczeniak zrozumiał, gdzie należy załatwić swoje potrzeby. Wyznaczonym obszarem może być podkład w pomieszczeniu lub miejsce na zewnątrz, ale staraj się używać podkładów w połączeniu z treningiem na świeżym powietrzu. Poleganie na samych podkładach utrudnia w przyszłości skłonienie psa do załatwienia potrzeb w nieznanych miejscach, na przykład gdy jesteś w domu znajomego lub na wycieczce.
Rozważ przyuczenie szczenięcia do korzystania z gazet/podkładów. Może to być pomocne, jeśli mieszkasz w wysokim budynku lub w zimnym, zaśnieżonym otoczeniu. Pamiętaj jednak, że podkłady zwykle komplikują proces uczenia załatwiania potrzeb na zewnątrz. Stopniowo należy wdrażać również treningi na świeżym powietrzu. Gdy chcesz przyzwyczaić szczeniaka do korzystania z toalety na zewnątrz, zacznij zbliżać podkład do drzwi wyjściowych. Następnie, jeśli to możliwe, umieść podkład tuż za drzwiami lub w wyznaczonym miejscu na zewnątrz. Gdy szczenię przyzwyczai się do korzystania z toalety na zewnątrz, usuń podkład. Wydaj mu wybraną komendę, gdy wyprowadzisz je na zewnątrz i będziesz oczekiwać, że załatwi swoje potrzeby.
Przy tej okazji serdecznie zapraszam do zapoznania się ze szczenięcym rozkładem dnia, wraz z tabelką godzinową — może to pomóc w ustaleniu codziennej rutyny:
Szczenięcy rozkład jazdy
Shihtzakowe życie 